dinsdag 31 juli 2012
Ons vrouwenhoekje 9: Fatsoen
De mensen dat zijn vieze egoïsten
Met geen moraal
Godloochenaars en en vuile atheïsten
Met geen moraal
Dat hoert en snoert maar en dat voost
Je sluit je ogen en je bloost
Bij het idee van naturisten
Met geen moraal
Dan vind ik bij mijn wijkaars troost
(Ja, ook anaal)
maandag 30 juli 2012
Ons vrouwenhoekje 8: Heel wat mans
Ze zeggen wel: de man die is een jager
Dat kan ik ook
Je ziet mij niet met lijstjes bij de slager
Dat kan ik ook
De man die temde ooit het vuur
Zo pocht hij, en hij schiep cultuur
En noemt zich daarvan zelfs de drager
Dat kan ik ook
En pissen tegen deze muur
Dat kan ik ook
zondag 29 juli 2012
Ons vrouwenhoekje 7: Vanaf de bank
Iets om te vreten zou me nu wel lijken
Ik wil iets vets
Haal jij? Ik wil naar Oprah Winfrey kijken
Ik wil iets vets
En ook nog chips en ijs en drop
Wat sta je met je paardekop
Nu weer over mijn kont te strijken?
Ik wil iets vets
Berg heel die handel maar weer op
Ik wil iets vets
zaterdag 28 juli 2012
Ons vrouwenhoekje 6:Zwakke geslacht
Die mannen zijn toch helemaal niet nodig
Laat mij maar gaan!
Al is die pokkevaas wel heel erg lodig
Laat mij maar gaan!
Het is nog wel een klere-end
Ik ben dit toch niet zo gewend
Die uitspraak was dus overbodig:
' Laat mij maar gaan
Wie zoekt er eventjes een vent?
'Laat mij maar gaan'
vrijdag 27 juli 2012
De Spelen van 1972. Ik was toen wachtcommandant van een bliksemsgeheime raketstelling, verstopt in de bossen van Duitsland (zie de luchtfoto's hiernaast) en had die befaamde nacht dienst. We volgden met ons vijfen (de voltallige bewaking) de ontwikkelingen en maakten live op de Duitse televisie mee hoe de gijzelaars naar het vliegveld vervoerd werden en Duitse sluipschutters hun posities innamen.
Die konden zo te zien niets uitrichten, het vliegveld was een onverzichtelijke toestand van duisternis, afgewisseld door verblindend licht van schijnwerpers en lange schaduwen en de schutters hadden duidelijk zichtbaar gewone geweren zonder nachtvizier en waren zo te zien zelfs niet uitgerust met infraroodkijkers.
Onverwacht brak een pandemonium los van geweer- en mitrailleurvuur, granaten explodeerden en dit ging lang, veel te lang - de terroristen waren duidelijk niet uitgeschakeld- door.
Eindelijk viel een stilte en even later verscheen de burgemeester van München voor de camera die opgelucht en met nauwelijks onderdrukte triomf meedeelde dat de terroristen gedood en alle gijzelaars bevrijd waren.
We waren verbaasd en vol ongeloof, want als dat waar was was dat een staaltje scherpschieten zonder hulpmiddelen dat nog nooit vertoond was. En hadden die terroristen in dat half uur dat dat vuurgevecht duurde echt niets kunnen uitrichten?
Een kwartier later verscheen dezelfde autoriteit met een totaal andere gelaatsuitdrukking voor de camera om te vertellen dat alle gijzelaars dood waren.
De volgende dag kreeg ik opeens dertig man extra voor de bewaking. Ik heb ze allemaal naar bed gestuurd, want voorlopig hoefden we duidelijk niets meer te verwachten..
Met die schutters maakte ik een maand later kennis toen we schietoefeningen hielden op een uitgestrekt complex van het Duitse leger. Ik droeg met een van mijn jongens een munitiekist langs een Duitse eenheid die aan het schijfschieten was en bleef even staan om te kijken toen hun commandant me aansprak en toeblafte dat ik daar niets te zoeken had en op moest rotten.
Veel Duitse beroepsmilitairen moesten niets van ons hebben omdat we lang haar hadden, die tijd, weet je wel.
Ik zag aan de uniformtekens van dit onaangename type dat het hier de Grenzschutzgruppe 9 betrof, dit waren verdomme die scherpschutters van de Spelen*. En dat stond mij de les te lezen!
'Die schietoefeningen; hadden jullie die niet beter een maandje eerder kunnen houden?'vroeg ik dus beleefd en dan zie je wat militaire discipline vermag. In plaats van te exploderen eiste hij sissend dat ik hem naar mijn commandant bracht, wat ik gehoorzaam deed en tegenover wie hij verslag deed van mijn misdaad en op hoge toon de strengste disciplinaire maatregelen tegen mij eiste wegens deze ungeheure Frechheit.
Mijn kapitein, een Indië- en Koreaveteraan keek hem onbewogen aan en verklaarde dat ik zijn beste schutter was en dat hij mij juist gestuurd had om hem enige kneepjes van het vak bij te brengen.
De Duitse Rambo draaide zich abrupt om en verdween met daverende stappen. De kapitein keek ook mij onbewogen aan, zei: 'Goeie opmerking 'en liep ook weg.
* officieel pas een jaar later opgericht, maar al langer bestaand als geheime eenheid onder die - toen nog - schuilnaam, je hoorde wel eens wat van je Duitse NAVO-collega's tijdens 'social meetings'.
Die konden zo te zien niets uitrichten, het vliegveld was een onverzichtelijke toestand van duisternis, afgewisseld door verblindend licht van schijnwerpers en lange schaduwen en de schutters hadden duidelijk zichtbaar gewone geweren zonder nachtvizier en waren zo te zien zelfs niet uitgerust met infraroodkijkers.
Onverwacht brak een pandemonium los van geweer- en mitrailleurvuur, granaten explodeerden en dit ging lang, veel te lang - de terroristen waren duidelijk niet uitgeschakeld- door.
Eindelijk viel een stilte en even later verscheen de burgemeester van München voor de camera die opgelucht en met nauwelijks onderdrukte triomf meedeelde dat de terroristen gedood en alle gijzelaars bevrijd waren.
We waren verbaasd en vol ongeloof, want als dat waar was was dat een staaltje scherpschieten zonder hulpmiddelen dat nog nooit vertoond was. En hadden die terroristen in dat half uur dat dat vuurgevecht duurde echt niets kunnen uitrichten?
Een kwartier later verscheen dezelfde autoriteit met een totaal andere gelaatsuitdrukking voor de camera om te vertellen dat alle gijzelaars dood waren.
De volgende dag kreeg ik opeens dertig man extra voor de bewaking. Ik heb ze allemaal naar bed gestuurd, want voorlopig hoefden we duidelijk niets meer te verwachten..
Met die schutters maakte ik een maand later kennis toen we schietoefeningen hielden op een uitgestrekt complex van het Duitse leger. Ik droeg met een van mijn jongens een munitiekist langs een Duitse eenheid die aan het schijfschieten was en bleef even staan om te kijken toen hun commandant me aansprak en toeblafte dat ik daar niets te zoeken had en op moest rotten.
Veel Duitse beroepsmilitairen moesten niets van ons hebben omdat we lang haar hadden, die tijd, weet je wel.
Ik zag aan de uniformtekens van dit onaangename type dat het hier de Grenzschutzgruppe 9 betrof, dit waren verdomme die scherpschutters van de Spelen*. En dat stond mij de les te lezen!
'Die schietoefeningen; hadden jullie die niet beter een maandje eerder kunnen houden?'vroeg ik dus beleefd en dan zie je wat militaire discipline vermag. In plaats van te exploderen eiste hij sissend dat ik hem naar mijn commandant bracht, wat ik gehoorzaam deed en tegenover wie hij verslag deed van mijn misdaad en op hoge toon de strengste disciplinaire maatregelen tegen mij eiste wegens deze ungeheure Frechheit.
Mijn kapitein, een Indië- en Koreaveteraan keek hem onbewogen aan en verklaarde dat ik zijn beste schutter was en dat hij mij juist gestuurd had om hem enige kneepjes van het vak bij te brengen.
De Duitse Rambo draaide zich abrupt om en verdween met daverende stappen. De kapitein keek ook mij onbewogen aan, zei: 'Goeie opmerking 'en liep ook weg.
* officieel pas een jaar later opgericht, maar al langer bestaand als geheime eenheid onder die - toen nog - schuilnaam, je hoorde wel eens wat van je Duitse NAVO-collega's tijdens 'social meetings'.
Ons vrouwenhoekje 5: Tantelief
Wat ben je toch een lieve kleine jongen!
Kom maar eens hier
Je hebt straks in de kerk zo mooi gezongen
Kom maar eens hier
Kom maar eens fijn bij tante Sjaan
Heeft iemand dit al eens gedaan?
Kijk nou wat daar is opgesprongen!
Kom maar eens hier
Speel jij ook wel eens zwaan-kleef-aan?
Kom maar eens hier
donderdag 26 juli 2012
Ons vrouwenhoekje 4: In het enge bos
Pardon meneer, mag ik misschien passeren?
Ik heb geen tijd
Nee dank u, nooit geen snoep van vreemde heren
Ik heb geen tijd
Wat ik hier in mijn eentje doe?
Ik moet naar opoe van mijn moe
Om haar dit lekkers te offreren
Ik heb geen tijd
Want anders tastte ik wel toe
Ik heb geen tijd
woensdag 25 juli 2012
Ons vrouwenhoekje 3: Ondraaglijk
Zit toch niet steeds zo aan mijn kop te zeuren
Jij kunt ook niks!
Wat zit je nou weer zieligjes te treuren
Jij kunt ook niks!
Mijn voeten doen óók wel eens zeer
Want ik ren steeds maar heen en weer
Ik heb geen tijd jou op te beuren
Jij kunt ook niks!
Plak zelf je rolstoelband een keer!
Jij kunt ook niks!
dinsdag 24 juli 2012
Ons vrouwenhoekje 2: Stoer
Ik laat mijn i-pod lekker keihard bonken
Als stoere meid
En elke avond word ik stoned en dronken
Als stoere meid
Fuck you! Zo staat er kamerbreed
Als tatoeage op mijn reet
Om daar uitdagend mee te pronken
Als stoere meid
Misschien dat ik zo Sjon vergeet
Als stoere meid
maandag 23 juli 2012
Ons vrouwenhoekje 1: het verstandige meisje
Vanaf vandaag ga ik eens wat meer aan mijn vrouwelijke kant werken. Daar gaan we:
Wat zal ik in haar poesie-album schrijven?
'Vergeet mij niet'?
Iets liefs dat haar voor altijd bij zal blijven:
'Vergeet mij niet'
Iets over zoete romantiek?
Iets melancholisch of komiek?
In elk geval zal dit beklijven:
'Vergeet mij niet'
'Ik krijg van jou nog vijftien piek:
Vergeet mij niet'
Wat zal ik in haar poesie-album schrijven?
'Vergeet mij niet'?
Iets liefs dat haar voor altijd bij zal blijven:
'Vergeet mij niet'
Iets over zoete romantiek?
Iets melancholisch of komiek?
In elk geval zal dit beklijven:
'Vergeet mij niet'
'Ik krijg van jou nog vijftien piek:
Vergeet mij niet'
zondag 22 juli 2012
Hartstochtelijk 23 (slot): Klemgezet
Het startschot is al een minuut gevallen
Wat doet dat pijn!
Daar gaan ze in de verte met z'n allen
Wat doet dat pijn!
Ik stond al klaar om mee te gaan
Maar kom hier nu geen stap vandaan
Het schoot in één keer in mijn ballen
Wat doet dat pijn!
Wat doet dat pijn!
zaterdag 21 juli 2012
Hartstochtelijk 22: Opmerkzaamheid
Verrek, breekt daar die knaap een auto open?
Het zal toch niet?
Hij staat daar volgens mij de boel te slopen
Het zal toch niet?
Als ik er nou eens wat van zei?
Dan maakt die jongen vast stampei
O kijk, hij is al weggelopen
Het zal toch niet?
Die auto lijkt op die van mij
Het zal toch niet?
vrijdag 20 juli 2012
Hartstochtelijk 21: Innerlijke twijfel
Zal ik dat oude vrouwtje daar beroven?
Ik weet het niet
Ik was er vroeger zo op afgestoven
Ik weet het niet
Het ging goed mis die ene keer
Dat vrouwtje stelde zich teweer
Mijn wervels zijn toen flink verschoven
Ik weet het niet
En ook mijn ballen doen nog zeer
Ik weet het niet
donderdag 19 juli 2012
Hartstochtelijk 20: Schrik
Mijn baas had me verzocht om op te krassen
Dat was een schrik!
Ik ging naar huis; daar zag ik die twee jassen
Dat was een schrik!
Maar nee, ze was niet vreemdgegaan
Ik trof een klein gezelschap aan
Met veel belastingpaperassen
Dat was een schrik!
Zie mij hier aangeslagen staan
Dat was een schrik!
woensdag 18 juli 2012
Hartstochtelijk 19: Afkeer
Waarom kijkt hij zo smalend uit zijn ogen?
Wat doet ie nou?
Wat zijn die schilfers op zijn ellebogen?
Wat doet ie nou?
Waarom wordt hij opeens zo rood?
Nou blijkbaar niet uit ademnood!
Hij heeft iets viezigs uitgespogen
Wat doet ie nou?
Haal hem maar liever van mijn schoot
Wat doet ie nou!
dinsdag 17 juli 2012
Hartstochtelijk 18: Verbeeldingsvrees
De hemel zal maar naar beneden vallen
Verbeeld je zeg!
Hij zal maar zomaar uit zijn sponning knallen
Verbeeld je zeg!
'Dan dragen we een blauwe hoed'
Daar praat je zoiets niet mee goed
Dan barsten we als bitterballen
Verbeeld je zeg!
En blauw vloekt vreselijk bij bloed
Verbeeld je zeg!
maandag 16 juli 2012
Hartstochtelijk 17: Haat
Ik kijk op straat naar vrouwen en forensen
Met kille haat
Zacht mompelend loop ik ze te verwensen
Met kille haat
Het dient op zich geen enkel doel
Ik heb nou eenmaal veel gevoel
En blik doorborend naar de mensen
Met kille haat
Ik nood ze in mijn tandartsstoel
Met kille haat
zondag 15 juli 2012
Hartstochtelijk 16: Vreugde
De Heer heeft heel veel pijn voor mij verdragen
Is dat niet fijn?
Hij werd met spijkers aan het kruis geslagen
Is dat niet fijn?
Eerst kreeg hij stevig met de knoet
Hij heeft nog urenlang gebloed
Dus ik mag eigenlijk niet klagen
Is dat niet fijn?
Ik heb alleen een horrelvoet
Is dat niet fijn?
zaterdag 14 juli 2012
Hartstochtelijk 15: Neerslachtigheid
Het regent nu al dagen pijpestelen
Vervelend hoor
Waarom wil er nou niemand met mij spelen?
Vervelend hoor
Pruritus ani is niet leuk
Ik lijd ondragelijke jeuk
En heb ook last van vooroordelen
Vervelend hoor
De mensen liggen in een deuk
Vervelend hoor
vrijdag 13 juli 2012
Hartstochtelijk 14: Sympathie
Ze zijn er met zijn allen ingevlogen?
Wat fijn voor je!
Ik zie het aan de twinkel in je ogen
Wat fijn voor je!
Je gaat nu zeker naar Parijs
En daarna op een wereldreis:
Je erft nu toch een godsvermogen?
Wat fijn voor je!
Ondanks het DNA-bewijs!
Wat fijn voor je!
donderdag 12 juli 2012
Hartstochtelijk 13: Moed
Ik blijf mij trots als travestiet gedragen
Ik ben niet bang
Al blijft de maatschappij mij maar belagen
Ik ben niet bang
Ik strompel op mjn hakken rond
En heb met roodgeverfde mond
Weer fier mijn boerka omgeslagen
Ik ben niet bang
Omdat Mohammed daar op stond
Ik ben niet bang
woensdag 11 juli 2012
Hartstochtelijk 12: Dreiging
Daar komt ze aan met al haar spek en hammen
Mijn tante Sjaan
Zij overschaduwt mij al met haar prammen
Mijn tante Sjaan
Waarna zij zich voorover bukt
Nu word ik van de grond geplukt
Ze klemt me aan haar kilogrammen
Mijn tante Sjaan
Ze heeft wat schedels ingedrukt
Mijn tante Sjaan
dinsdag 10 juli 2012
Hartstochtelijk 11: Voorzichtig
De bodem ligt hier dik bezaaid met mijnen
God, wat een baan
Nu kalmpjes aan, de Heer bewaart de Zijnen
God, wat een baan
Dit exemplaar oogt heel gemeen
Ik stoot er tegen met mijn teen
En voel mijzelf in rook verdwijnen
God, wat een baan
Ik raap mij maar eens weer bijeen
God, wat een baan
maandag 9 juli 2012
Hartstochtelijk 10: Uitdaging
Al gaat u mij hardhandig ondervragen
Ik laat niks los
Ik zal de zwaarste marteling verdragen
Ik laat niks los
Al bent u nog zo competent
En uw compassie rudiment
En komt u aan met kettingzagen
Ik laat niks los
Ik kan er tegen als docent
Ik laat niks los
zondag 8 juli 2012
Hartstochtelijk 9: Vertrouwen
O Heer, ik had weer mot met atheïsten
Want U bestaat
Ik pik dat niet als goedgelovig Christen
Want U bestaat
Ik greep dus naar mijn hockeystick
Zodat ze in een ogenblik
Met U persoonlijk redetwistten
Want U bestaat
Ja: U besluit en ik beschik
Want U bestaat
zaterdag 7 juli 2012
Hartstochtelijk 8: Wanhoop
O ramp die mij vandaag is overkomen!
Vervlogen hoop!
Mijn ster-allures en mijn toekomstdromen!
Vervlogen hoop!
Dit was nu echt de rol voor mij!
Maar ja, er stond een lange rij
Ik ben helaas niet aangenomen
Vervlogen hoop!
Die sterspot ging mijn neus voorbij
Vervlogen hoop!
vrijdag 6 juli 2012
Hartstochtelijk 7: Dweepzucht
Natuurlijk wil ik graag je tasje dragen!
Met veel plezier!
Iets anders nog? Je hebt het maar te vragen
Met veel plezier!
Hoe graag kijk ik je naar de mond
Ik draai voortdurend om je rond
En zie vooral je benenwagen
Met veel plezier
Ik lik je voeten en je kont
Met veel plezier
Hemels tafereel
Ach, kijk ze nou toch vrolijk staan te springen!
De witte veren vliegen in het rond
Ook cherubijntjes in hun blote kont
Staan stralend van Gods lof en eer te zingen
Eén loopt zich door de menigte te wringen
Verbeten trek rond de wat weke mond
Ondanks zijn blos oogt hij wat ongezond
Normaal bij pas gestorven stervelingen
Hij spreidt een zelfverzekerdheid ten toon
Ondanks zijn nu gestaakte ambtstermijn
Alsof zijn sterven hem pas echt een doel gaf
Hij stevent recht op God af op Zijn troon
En teemt met lijzig, achteloos venijn;
‘Ga als de sodemieter van mijn stoel af!’
donderdag 5 juli 2012
Hartstochtelijk 6: Toorn
Je hebt me nu voldoende aangewreven
Nou ben je stil!
Hou toch je grote vette klep eens even!
Nou ben je stil!
Ik raak in opgewonden staat
Staak die verbale overdaad
Je hebt nu lang genoeg gekeven
Nou ben je stil!
Massief, zo'n brandblusapparaat!
Nou ben je stil
woensdag 4 juli 2012
Hartstochtelijk 5: Angst
Je kunt vandaag de dag niet veilig wonen
Als vrouw alleen
Je wordt hier steeds beloerd door allochtonen
Als vrouw alleen
Het is een masculien complot
Ik doe de deur goed in het slot
Wat heb ik aan die feromonen
Als vrouw alleen
Ik huiver, maar niet van genot
Als vrouw alleen
dinsdag 3 juli 2012
Hartstochtelijk 4: Ontzetting
Ik kwam op straat een groepje gajes tegen
Ik was ontzet!
Het waren er toch wel een stuk of negen
Ik was ontzet!
En bovendien was ik ontdaan
Toen ze me stevig gingen slaan
Ik kon mij plots niet meer bewegen:
Ik was ontzet
Goddank kwam er politie aan
Ik was ontzet!
maandag 2 juli 2012
Hartstochtelijk 3: Verbazing
Zo klein en dan toch zoveel ledematen
Verbazend zeg!
En ze bewegen zonder ruggegraten
Verbazend zeg!
Ze hebben mij nooit kwaad gedaan
Gek dat ze me zo tegenstaan
Dat je iets kleins zo diep kunt haten
Verbazend zeg!
En kijk hoe plat je ze kunt slaan
Verbazend zeg!
zondag 1 juli 2012
Hartstochtelijk 2: Rustig toezien
Die vent is vast en zeker zwaar beschonken
Daar gaat ie weer
Hij is al voor de tiende keer gezonken
Daar gaat ie weer
Al dat gespat helpt echt geen zier
Hij ligt daar nu al drie kwartier
Dat hij nog steeds niet is verdronken!
Daar gaat ie weer
Toch is het mooi bij de rivier
Daar gaat ie weer
En het rijmschema is natuurlijk aRaRbbaR bR
Abonneren op:
Posts (Atom)